در چنته ی من جز به ندانستن نیست

از خاموشیم کار رسیده است به جان/فریاد,که خاموشی مرا خواهد کشت...

اگه یه چیز باشه که منو بکشه

به جز عوامل مرسوم مرگ

اون ندونستنه

________________________________________________________-

داشتم فک میکردم به دو typeاز آدما

آدمایی که وقی کسی رو از دست میدن,دادن

یا اونایی که وقتی کسی رو از دست میدن,یکی دیگه رو جایگزینش میکنن

یه بار یه نفرو از دست دادم,که برام خیلی بزرگ بود...خیلی.

بعدش یه فضای خیلی وسیعی از قلبم خالی شد

میدونی چکار کردم؟

تیکه تیکه دوستای فراموش شده ام رو گذاشتم جای تیکه ی قبلی

حواسم رو پرت کردم به تیکه هایی که به جایی گذاشته میشدن تعلق نداشتن

طول کشید تا فهمیدم جای یه نفر,فقط با خودش پر میشه

راستی تو جز کدوم دسته ی بالایی؟



نظرات شما عزیزان:

ماتاتا
ساعت16:45---17 مهر 1390
هیچ وقت آدم بزرگی رو از دست ندادم! نمیدونم چجور حسی داره و نمیدونم کدوم type ام...

بهش فک میکنم... آره...


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





نوشته شده در جمعه 15 مهر 1390برچسب:پرسه ی آزاد,ساعت 16:38 توسط nastaran|


آخرين مطالب
» تمام!
» let some body love u
» تاریکی
» شبیه شده ام
» when I was young
» نفر بغل دستی!
» نظریه میدهیم!
» شکمو!
» thanking god
» شلوغ!
» me...
» خوشحال!
» نام دیگر من
» بی ربط!
» life
» قیصر
» so close,no matter how far
» from deep inside
» وقتی نظراتت دوستت غیر فعاله!
» در چنته ی من جز به ندانستن نیست

Design By : Pichak